Jouw spoor naast dat van de ander.
In hoeverre ben jij in staat de ander zijn spoor te laten lopen en enkel (een eindje) met hem mee te gaan? Wel een mening te hebben over zijn spoor, zijn keuzes en dat niet in een oordeel om te zetten?
In hoeverre ben jij in staat om een eindje met hem mee te lopen en waar nodig een hand voor hulp aan te bieden of de hand van de ander aan te nemen die JOU graag wil helpen?
In hoeverre ben jij in staat om, wel een mening te hebben en toch op jouw spoor te blijven en niet op het spoor van de ander een plek in te nemen?
Maar ook; in hoeverre ben jij in staat om jouw spoor te blijven lopen ook als de ander een andere mening heeft?
De ander zien zoals hij is; hoe doe JIJ dat eigenlijk?
Mooie mensen
PS: en hoe doe je dat eigenlijk naar jezelf? Mag jij van jezelf je eigen spoor lopen? Mag jij zijn wie je bent? Hoe is het met jouw oordeel naar jezelf? Mooi mens