‘….zit ik me daar toch tegen aan te hikken zeg; zoooo de wens om echt ander gedrag te gaan vertonen en het niet klaar krijgen. Waardoor? Gedachten die me tegen houden (‘wat zal de ander zeggen, dat kan ik toch niet, dan vind de ander me niet leuk’); gevoelens die ik vermijd (‘onzekerheid, onmacht, verdriet of boosheid’) en uiteindelijk blijven doen wat ik altijd deed.
En elke keer weer opnieuw proberen, opnieuw proberen,…
En dan gaat me toch zo ineens de knop om; omdat ik mijn gedachten ‘omdenk’ (ik doe mijn uiterste best, ik mag leren, ik doe dit voor mezelf en niet voor een ander’) komt er vertrouwen en kracht en ‘kan ik het ineens wel’.
Dankzij deze gesprekken en reflecteren. Joh, trots op mezelf…’
Mooie mensen