Er valt een afspraak uit op deze vroege ochtend en er ontstaat wat ruimte.
Ruimte die ik heel gemakkelijk in kan vullen luisterend naar de mij-zo-bekende stemmetjes;
‘Dan kun je je al inlezen op…., de training voorbereiden, je zou nog een collega bellen en er is nog administratie te doen. Bovendien ligt er nog strijk, de tuin moet, …..’
Daar kán ik naar luisteren maar dat móet niet.
Ik kijk naar buiten, stap in mijn wandelschoenen en loop de prachtige septemberochtend in.
Adem in, adem uit, linker voet, rechter voet.