Even mijn eigen mijmeringen….
Soms bekruipt me zo heel SNEAKY een gevoel van ..uhh…., moedeloosheid,vermoeidheid, zinloosheid, en noem maar op.
Ooow ja en vervolgens onzekerheid over wat ik doe, wie ik ben
en ga maar door. Om vervolgens helemaal onderuit te gaan.
Want dát kan ik wel hoor……het fundament van mijn bestaan helemaal teniet ‘denken’…..
‘SNEAKY’, omdat ik het gewoon niet in de gaten heb; ik wil dan liever niet opstaan en trek het dekbed nog eens over me heen, twijfel over wel of geen koffie zetten, wat ik aan zal trekken (want ‘ik heb niets om aan te trekken’), bekijk mijn agenda en wordt er niet warm van. Sleep me door de dag, week.
En toch, áls ik er dan moét zijn, bén ik er ook om daarna meteen weer overvallen te worden door bovenstaande gevoelens.
En héél langzaam word ik me daar dan van bewust;
‘Wat gebeurt er toch, wat voel ik me toch depri, waar komt het vandaan, wanneer is dit begonnen’.
Om het daarna te analyseren: ‘dat komt van een uitspraak van een ander, van een opdracht die niet naar mijn tevredenheid liep, na een administratief karwei wat duidelijk écht NIET mijn ding is, na een periode van hard werken, na…..(…)
En in dit analyseren het proces nog niet kunnen keren, me niet kunnen herpakken. In tegendeel zelfs, ik spreek mezelf toe, moet niet zeuren, vooral doorgaan en noem maar op.
Tot ik me uiteindelijk, hevig frustrerend, terug vind in gesprek met een weerbarstige laptop die NIET snapt wat ik bedoel en NIET doet wat ik zeg…(….).
Én vervolgens herken ik wéér wat ik dan doe….ik ga vóllédig voorbij aan mijn gevoel, vooral wegstoppen, niet opgeven, doorwerken, geen hulp vragen (ook niet aannemen trouwens 🙂 ).
Dan kan ik zo zien hoe ik met de laptop in gevecht ben, lachen om de situatie, aannemen dat het nu even niet hoeft, mijn wandelschoenen aantrekken en een flink aantal kilometers gaan stappen.
Adem in, adem uit….linker voet, rechter voet….
En gewoon maar eens gaan voelen, boosheid en verdriet, waar en door wie ik me niet gezien voelde, wat ik heb gemist / mis en hoe zeer dat doet.
Adem in, adem uit….linker voet, rechter voet…..meer is er niet nodig.
NU even NIET
Mooie mensen