Zomervakantie van 2017, het zit er op.
En natuurlijk is er dan een moment van terugkijken. Wat ging het weer snel, wat heb ik allemaal gedaan, waar ben ik geweest, wat heeft het me gebracht, (….) ?
Geen verre reis, gewoon in eigen-huis-en-tuin; met een beetje van dittem en van dattem.
Géén afleiding, geen weg-gaan-van, geen ‘hoe ga ik vandaag uit huis’.
Wél aanwezig zijn, te laten zijn, het-is-wat-is, en hoe dat voelt.
Een vakantie vol met mooie ontmoetingen;
Zo is er ineens tijd voor een andere ontmoeting met een zus. ‘Een andere’ omdat er nu ruimte is voor een gesprek over ons gezamelijk verleden.
En een ontmoeting met de vreugde van wat we kregen en de pijn van het gemis.
Een dag met mijn jongste. Wat gaan we ondernemen? Samen kiezen, verkneukelen om iets wat we al voor de derde keer gaan bekijken samen, elkaars nabijheid, in alle aandacht. Bijzonder en zo waardevol.
Een ontmoeting met de pijn en vreugde van mijn ‘samen en apart’.
Een ontmoeting met een prachtig bruidspaar. Mooie mensen die er voor kiezen om samen verder door het leven te gaan. Vol verwachting en toekomstplannen. Een ontmoeting met de liefde tussen twee mensen en mijn eigen gemis van mijn lief.
Ik ontmoet, na drie weken afwezigheid, mijn oudste en zijn vriendin. Zo blij dat ik hen weer in mijn armen kan sluiten. Een drietal weken waarin ik vol vertrouwen ben over hoe zij hun avontuur invullen. En tegelijkertijd iets minder vertrouwen heb in hoe de rest van de wereld mogelijk een rol speelt in hun 3 weken vakantie.
Een ontmoeting met mijn eigen angst om te verliezen en verlangen om te vertrouwen.
Ontmoetingen bij een feestelijke familie-gelegenheid;
aanwezigheid en afwezigheid van dierbaren. Ontmoetingen in contact en in gemis. En de keuze om deze er allebei te laten zijn.
Het is vooral een vakantie van ‘ontmoeten van mezelf’.
In contact met de ander, de openheid, de dynamiek, de nieuwsgierigheid naar de ander en diens verhaal; het is hoe dan ook een ontmoeting met mezelf. Want ‘in het contact met de ander ontmoet ik mezelf’.
En ook ‘het alleen zijn is het een ontmoeting met mezelf’
In ‘alleen zijn’ en ook soms in ‘eenzaam voelen’ en wat dat me brengt.
Een ontmoeting met mezelf.
In herinneringen van afgelopen jaar en hoe dat voor me wás. Wat op mijn pad kwam, hoe ik me daarin heb bewogen en hoe dat nu voor me ís.
Een ontmoeting met mezelf.
Met daarin dagen waarop ik, ook al zóú ik graag over oppervlakkige ditjes en datjes wíllen denken, toch de laag daaronder voel;
wat wil ik, kan ik, doe ik? Waar ben ik bang voor en waar verlang ik naar? En wat zegt dat over mij? Waar komt dat vandaan en wil ik dat keren?
Zo ja, hoe dan?
Een ontmoeting met mezelf.
Blijf ik doen wat ik altijd heb gedaan? Of wil ik het anders?
En wat dan en hoe dan?
Een ontmoeting met mezelf
Elke keer weer een reis naar binnen om te onderzoeken wat daar speelt;
soms vanuit twijfel en onzekerheid. Een andere keer onderzoekend, uit pure nieuwsgierigheid.
Een ontmoeting met mezelf.
‘De schaamte voorbij’; woorden (durven) geven aan mijn diepste duister. ‘Loslaten of insluiten’; en mijn worsteling hierin delen met de lezers.
(zie eerdere blogs).
Díe ontmoetingen …… het was een prachtige vakantie.
Een vakantie met een dynamische reis naar mijn innerlijke wereld.
Met zon, regen, wind, code oranje, en het allemaal te laten zijn zoals het er is.
Een aantal weken vol met ‘ontmoeten’.
Vol met keuzes maken.
Een prachtige vakantie dus.
En ook na deze weken gaat het ‘ontmoeten’ verder.
En daar heb ik reuze veel zin in.
Wie weet ontmoeten wij elkaar??!!
Ik ontmoet
Mezelf
angsten en verlangen
te laten zijn
het schuren van beiden
te laten zijn
De ander
afstand en nabijheid
te laten zijn
het schuren van beiden
te laten zijn
Gevoel en verstand
zonder te kiezen
te laten zijn
wijsheid
te laten zijn
Levensvragen,
wat wil ik in het leven
te laten zijn
wat wil het leven van mij
te laten zijn
Waar kies ik voor?
En waar kies jij voor?
Mooie mensen