Aan MIJ ligt het niet….

‘De ander, het is écht gewoon de ander, zij wíllen gewoon niet.
IK doe mijn stinkende best maar zij….’!!!! Aan MIJ ligt het niet..(…)…!!

Of het nou een persoon is, een team of een management,
in een werkrelatie of persoonlijke relatie, mannen of vrouwen;
Als het onderling niet goed gaat trekt men aan de bel.
Want ‘Ja’ er moet écht veranderING komen want zó gaat het niet langer.
En ‘nee’ niemand wil zelf verandeREN. De ander moet verandeREN.
Want aan MIJ ligt het niet…..(…)..!!!

*En dan zie ik twee mensen voor me
de ene concreet volgend en uitvoerend wat er is gerapporteerd, want ‘dan is het goed’
versus
de andere die vindt dat  ‘ook als het niét is gerapporteerd het soms tóch moet gebeuren’
Ze ergeren zich aan het gedrag van de ander want
‘HIJ moet toch zien dat er meer nodig is dan gerapporteerd, eigen initiatief en flexibel zijn, manman’
en
‘Zij zou toch moeten weten dat de rapportage leidend is, als iedereen zijn eigen weg volgt wordt het een zootje’.

*Ik zie twee mensen voor me
de ene helder verwoordend in wat er in hem omgaat, kwetsbaar en emotioneel
versus
de andere zonder woorden, op slot, geblokkeerd en teruggetrokken.
Ze ergeren zich aan het gedrag van de ander want
‘HIJ heeft het alleen maar over zichzelf en moet nu maar eens snappen wat er in MIJ omgaat’,
en
‘Als ZIJ niets zegt kan IK toch niet weten wat er met haar aan de hand is’?

*Ik zie een team waarin
de ene van start wil met een proces, globaal op papier, voor haar voldoende
versus
de andere die vragen stelt over hoe,wat,waar, hij mist de details.
Ze ergeren zich aan het gedrag van de ander want
‘Zij wilt gaan starten maar heeft nog niet eens in de gaten wat er allemaal bij komt kijken’
en
‘Hij blijft maar miepen over kleine dingen, zo kunnen we noooooit beginnen’.

*Ik tref een tweetal waarin
De ene meer zelfvertrouwen lijkt te hebben, vaak een woordje klaar heeft, gemakkelijk contact maakt
versus
de ander die stil is, bij elk woord overweegt hoe de boodschap bij de ander over zal komen.
Ze ergeren zich aan het gedrag van de ander want
‘Hij heeft altijd het woord, wil vooruit, heeft al een mening voordat IK de kans krijgt om te spreken’
en
‘Hij zegt nooit iets; dan wordt er een simpele vraag gesteld en dan trekt hij zich terug’

*En een team waarin
de ene directief en sturend aanwezig is, die de ander in een proces zet en nauw volgt wat er gebeurt
versus
de ander die volgzaam en aangepast doet wat wordt gezegd
Ze ergeren zich aan het gedrag van de ander want
‘HIJ zégt altijd wat IK moet doen en lK krijg nooit de kans om mijn mening te geven’
en
‘Als IK niet zeg wat en hoe het moet gebeuren, gaat het fout. Ik hoor haar nooit’.

Ach wat zou het er toch allemaal anders gaan als we de tijd zouden nemen om te onderzoeken wat het eigen aandeel is en het aandeel van de ander.
Waar dat vandaan komt b.v.
* de ene is discipline-/ structuurgericht en de andere flexibel
* de ene praat gemakkelijk over gevoelens, emoties en de ander heeft dit nooit geleerd / altijd weggestopt
* de ene kan starten met een ruim, los, globaal plan en de ander heeft de behoefte om de details al van te voren te helder te hebben
* de ene is extravert en de ander introvert
* de ene is directief en de ander afwachtend
En als je je hier van BEWUST bent, kun je SAMEN ONDERZOEKEN wat nodig is om hier mee om te gaan en (indien nodig) dit proces te keren;
de energie die we kwijt zijn aan onmacht, frustratie, irritatie (en noem maar op) te gaan gebruiken om het proces van verandering in te gaan.
En KIEZEN  voor VerandeRING door te verandeREN.
En dáár begint het leren pas en daar kan het spannend worden.
Soms ongemakkelijk, soms bijna-niet-te-doen en dáár is het vallen,
opstaan en weer opnieuw beginnen.
Ieder voor zichzelf en samen.
Telkens weer, élke keer weer.

En ooow, wat levert het mooie dingen op;
allereerst voor jezelf en ook voor de ander.

Het ligt écht niet aan MIJ …..
Guess what……ook niet aan de ander!!!!

Mooie mensen