Verlies en rouw
Er is verlies door overlijden van dierbaar persoon en je ‘komt er maar niet uit’. Je kunt je niet concentreren, je voelt je opgejaagd, je komt tot niets, je bent zo moe, je leven staat stil. Je wilt vooral dóór maar het lijkt alsof je aan de grond genageld bent. Je vermijdt contacten en ontwijkt het sociale leven.
Er is verlies door scheiding (op jouw initiatief of het initiatief van de ander), verlies van gezondheid, werk, een (kinder-)wens of een ideaal. Je hebt de neiging om te vluchten / niet-te-voelen. Er zijn lichamelijke klachten. Ook situaties zoals uit-huis-gaan van kinderen en het met-met-pensioen-gaan brengen verlies met zich mee en kunnen ingrijpend zijn.
Je begrijpt er niets van; ‘het is immers al zo lang geleden’. En nu speelt die hele verlieservaring je (weer) op. Er zijn ongekende gevoelens en gedachten. Je merkt dat het je tegen houdt in een nieuwe keuze, hechting en geluk.
Het perspectief
*Het verlies wordt in het licht gezet.
*Er is ruimte voor rouw.
*Ruimte ook voor ‘hoe jij dat pad loopt en in jouw tempo’.
*Je ontdekt je drijfveren, je kwaliteiten en je eigen manieren om dit onoverkomelijke lot in te sluiten.
*Je (her-)ontdekt de veilige basis in jezelf en in verbinding met anderen.
Door de gesprekken bij Jacqueline ben ik, na wat er afgelopen jaar allemaal is gebeurd, bewuster over het leven gaan nadenken. Ik herken bijvoorbeeld nu dat ik zowel boos als verdrietig kan zijn. Ze heeft me meer ‘in het heden’ gezet; alleen maar terugkijken heeft weinig zin. Ik sta nu sterker in het leven dan vóór de gesprekken zowel privé als werk. Jacqueline bedankt.
