Ik en de Ander, Wij en Zij

Ik en de Ander, Wij en Zij

Hij steekt meteen van wal… ‘Ik snap er helemaal niets van en volgens mij ZIJ (de organisatie) ook niet. Ik zie collega’s keihard werken, ziek worden en uitvallen, hoor hoe ze aangeven dat ze ‘het niet meer trekken’. En deze collega’s ( en ik ook hoor)...
te snel….te groot….te zwaar….

te snel….te groot….te zwaar….

‘Wat fijn dat je er weer bent’. ‘Och, ben je er al weer’? ‘Oow, ik had je nog niet verwacht’. En er volgt een omhelzing, knuffel of kus. Als ik binnenkom, me voorstel aan enkele aanwezigen en een plek zoek, kijk en zie / hoor en luister en observeer ik wat er gebeurt....
Jezelf opnieuw uitvinden.

Jezelf opnieuw uitvinden.

  De nieuwe groep bestaat uit mannen en vrouwen, gelijkgestemden, en ik ken er een paar. Als ik de ruimte binnenloop gebeurt er iets met me, een ongemakkelijk gevoel, en ik herken het meteen. Want ook hier en ook nu, wéér ga ik er doorheen; ‘Hoe ga ik dit doen?’...
Aan MIJ ligt het niet……

Aan MIJ ligt het niet……

Aan MIJ ligt het niet…. ‘De ander, het is écht gewoon de ander, zij wíllen gewoon niet. IK doe mijn stinkende best maar zij….’!!!! Aan MIJ ligt het niet..(…)…!! Of het nou een persoon is, een team of een management, in een werkrelatie of persoonlijke relatie, mannen...
Achterblijvers

Achterblijvers

Heel langzaam wordt het onrustig in het team; de geruchtenstroom over ‘het roer gaat om’ draait op volle toeren.  KRIMP – VERANDERING – VERANDEREN De ene collega blijft kalm (‘ik wacht af’), een ander maakt zich zorgen (‘ja maar, wat als…’) en weer een...